zondag 27 januari 2013

Goa, de roze buurt van India

Het is saterday, ik bedoel zaterdag. Ik moet in het Engels praten dus nu even omschakelen naar het Nederlands..

Bij Aslam  en zijn mensen is alles relaxed. I love de mensen en zij zijn aardig voor mij. Kom net met Aslam terug uit Calanqute. Alles gebeurt hier op de scooter. Bij Aslam staan er volgens mij 3. Ik op mijn oude dag achterop met wapperende haren in een verkeerschaos welke in Nederland niet zo voorkomt. Maar achterop de scooter is het veel veiliger dan gisteren bij het lopen langs de winkels. God wat ben ik moe….zoveel indrukken, ander voedsel dan ik normaal gebruik. Aslam heeft mij meegenomen naar de markt. Hij moest allerlei kleine dingen hebben.
Andre, Aslam en Hilde

Gisteravond organiseerde Aslam een party voor de Duitse gasten. Wat zijn Aslam en zijn vrienden trots op het feit dat zij Soefies en Kashmir people zijn. Net zoals ik (wij) denken over bepaalde zaken in India, zo denken zij over bepaalde zaken over ons Westerse mensen. En het klopt niet helemaal. Als wij gasten krijgen, proberen wij op een andere manier gastvrij te zijn, kijken waar hun zich prettig bij voelen. Mensen uit de Indiase cultuur maar ook andere, willen dat ook, maar blijven altijd in hun eigen private zone. Of mensen zich daar nu makkelijk bij voelen of niet, zij zingen, worden zo open door de drank en zijn zo overweldigend voor de gasten, dat de gasten dichtklappen en zij zien het niet. Zijn zo bezig te zijn wie ze zijn. Dan komen er verhalen vrij, deze Indiase mannen zijn gewend veel te reizen, weten veel over vrouwen die niet uit India komen. Zingen Soefi-liederen en vinden iedereen vreemd die daar niet van genieten. 

Welke mannen waren er, Johny daar had ik al eerder mee zitten praten in zijn winkel.

En Madjied was daar. Aslam vond later dat hij  vrouwen veel te veel aanviel. Hij was en is getrouwd, heeft al zijn bezittingen aan zijn vrouw gegeven. Hij blijft bij haar voor de kinderen, maar hij en nog meer van deze mannen hebben een dubbelleven.  Buiten hun vrouw hebben ze allemaal 1 of 2 relaties erbij. Of dat nou komt dat ze een gearrangeerd huwelijk hebben en teveel vast zitten in allerlei systemen, ik weet het nog niet.  Hij had een verhouding met een Oostenrijkse vrouw  voor 18 jaar. Hj heeft ook een zoon bij haar, maar gaan nu niet met elkaar om.
 
Later liet Aslam het woord Hitler en Duitsland vallen. Dat veranderde de atmosfeer totaal, in ieder geval bij mij, maar ook bij die jonge Duitse mensen. Aslam is met een Duitse vrouw getrouwd en weet best wel dat de Duitsers overal met reserve worden aangekeken. Het begon met die Duitse jongens die op het strand waren, ze werden aangevallen met Heil Hitler and go home your nazi’s. Ik schrok daar zo van, dit kan niet, dit gaat te ver. En Andre een alleraardigste jongen heeft zich nog proberen te verdedigen.
 
Na dit verhaal van Andre had Aslam dus zijn zegje en dat viel bij mij een beetje verkeerd. Had geen idee dat een verleden van 65 jaar geleden zo in je bloed kon zitten.
een bandopname van een oom van mij. Hierin vertelt hij hoe hij met mijn vader bij de Duitsers aan het inbreken was.
 
Als wij Nederlanders eerlijk zijn maken wij nog steeds opmerkingen als we een Duitser zien, wanneer breng je mijn fiets terug of als er weer kuilen in het strand gemaakt zijn door toeristen, een gezegde van ons daar heb je ze weer, vast Duitsers. En hoe vaak zijn handelaren en mensen in het buitenland niet blij dat wij Hollands zijn, want ze zijn de grote monden van die Duitsers meer dan zat.  Het geld is goed voor hen, maar dat is het.    Triest is het, dat na zoveel jaren bepaalde gevoelens zo diep kunnen zitten. Maar ja, ik ben wel geboren net na de oorlog en heb alle verhalen gehoord van mijn familie. Hoe mijn vader en de groep vrienden bij de Nazi’s inbraken om hun straat van eten te voorzien. Rotterdam had in die tijd geen eten meer.  Mijn moeders familie die in zwarte handel deed en soms vertelde hoe ze mensen konden helpen. Hoe Rotterdam plat gebombardeerd is en dat de mensen jarenlang hebben moeten ploeteren om Rotterdam/Nederland er bovenop te helpen.
 
In ieder geval het is een te teer onderwerp om op een vakantiedag door een Indiase man aangereikt  te krijgen.
Hilde een duitse jonge vrouw heeft in ieder inzicht gekregen hoe Indiase mannen naar Westerse vrouwen kijken. Het zal haar een stuk vorming geven waar ze niet meer van af komt. Hoe hard deze mannen dus ook proberen uit te leggen dat ze verliefd zijn op vrouwen ik geloof dat ze meer houden van hun geslachtsdeel dan van iets anders.
En ik, ik ben volwassen geworden, kan mijn leven overzien en ja ik heb het goed gedaan. Ben gerespecteerd, wil gerespecteerd worden en wil gerespecteerd blijven. Dus in de toekomst zal ik geen deel meer uitmaken van een Indiase familie, gewoon omdat als ze je adres vragen gelijk denken dat je een bijzit bent van de man van die familie.  Een eigen plek onder de zon geeft je vrijheid, ook in India met al hun sociale controle en teveel regeltjes.

Wat nu bovenstaand verhaal betreft, laten we het erop houden dat Goa zeker rond Bagabeach de roze buurt van Amsterdam is. In Kerala liggen zaken heel anders.

Lieve groeten uit Kerala, een stukje paradijs.  Kamala

Yogastudio Laksmi, stichting voor gezondheid, kennisontwikkeling en Spiritualiteit
youtubekanaal
email yogastudio
uitleg spirituele namen
blog: kamala en haar ervaringen met een yogi