De maha kumbh mela is de grootste pelmigrage welke een mens op deze aarde kan houden. Alle grote Guru's, Yogi's, Baba's zullen daar aanwezig zijn op 10 februari 2013. Ik, Kamala ging mijn prelgrimage maken via Goa (aanpassen), Kerala (gezondheid), New Delhi (cultuur) Varanasi en Allahabad (spiritualiteit) om te eindigen in de Kumbha Mela 2013 om daar bij de Ganges te eindigen.
Vandaag heb ik weer tijd om wat te schrijven. Ditmaal na een heel vermoeiende 1e dag een tour door New Delhi. Na een heerlijk ontbijt en een goede nachtrust in een goed bed kan de dag komen. Hoewel, ik heb nog steeds last van diarree wat alles wat lastiger maakt. Maar goed, alles zal wel op zijn pootjes terecht komen.
Ik en/of wij Hollanders zijn gewend om alles bespreekbaar te maken, dus zal ik mijn probleempje voorleggen aan de gids. Zodat hij als ik het aangeef echt naar een toilet moet zoeken...... Dus kom maar op met de dag.
ontbijt India Gate Qutab Minar Lotus tempel Ghandi's crematieplek Museum van Indira Ghandi en een fietsriksjatour door Old Delhi Terug naar hotel Moments
Wat wij toen niet wisten, maar nu wel, waar wij allemaal naar toe zouden gaan. De gids was op tijd en de chauffeur had een op en top 1e klas auto bij zich. Moet ik nu ik erop terugkijk zeggen, dat ik heel de vakantie niet zo leuke, fijne, attente gids heb gehad als die dag. Kijk er echt met plezier op terug. Ook de chauffeur een man met een Sikh achtergrond en naam was een prima man, waar wij ook de volgende dag nog veel goede momenten mee zouden maken.
Toen wij in terug waren in Nederland vroeg deze .........nog aan mij via mail of ik een reactie zou willen maken op een site. Hij vertelde dat het goed zou zijn voor zijn werkgever om dit te lezen. Dit heb ik gedaan en met plezier.
De tour die wij zouden maken was achteraf gezien veel, soms lastig met mijn stoelgang, maar heel interessant. Het gooide mij soms terug naar indrukken uit mijn jeugd, zoals bijvoorbeeld in het museum van Indira Ghandi. Deze vrouw heeft zoveel indruk op mijn gemaakt toen ik haar als meisje van misschien 7 a 8 jaar op de televisie zag. En ook later nog.
Ook het graf van Ghandi ervaarde ik als indrukwekkend. Had ineens een flashback van een gesprek waar ik bij zat toen de Yogi in mijn leven vertelde, dat Hij zo'n hekel had aan Ghandi. Dat deze man zoveel kapot had gemaakt voor Indiase mensen. Hier zal ik op het blog Kamala en haar ervaringen met een Yogi eens wat meer over schrijven.
De tour met de fietsriksja was sensationeel, daar heb ik nog een video over gemaakt
En de wandeling over het terrein bij Qutab Minor heeft prachtige foto's opgeleverd.
En het begin bij India Gate was koud, regenachtig maar 20 graden warm of koud. Wat wennen was na de 34 graden in Kerala. Eigenlijk heel Nederlands weer en zowel Bhavandeep en ik moesten erg omschakelen. Ik had geen echt warme jas bij me of een dik vest, vandaar dat je me ziet met een heerlijk warme omslagdoek om. Die doek heb ik eigenlijk niet meer afgedaan tijdens de rest van de reis.
In de avond na het eten, toen wij weer op de kamer waren, heeft Andy de Indiase compagnon ons gebeld hoe het was gegaan en of wij tevreden waren. Kan niet anders zeggen dat hij heel attent is. Toch moest ik vertellen waar ik mee zat. Ondanks de fantastische gids, de echt goeie tip die we gegeven hebben was er een katergevoel. De gids was zwaar teleurgesteld dat hij geen euro's als tip kreeg maar roepies.
Maar net zoals bij het Yin en Yangteken, heeft elke goede ervaring een tegenkantje. En een nare ervaring altijd iets goeds in zich. Ga binnenkort wat meer vertellen over wat ik gezien en ervaren heb.
lieve groetjes en o, ja, in het blog verschijnen 2 of 3 reclameblokjes, geen idee wat ik ermee aan moet en of ik ze eruit kan laten halen.
Na alle commotie van deze dag, was er nog één hobbel te nemen en dat was om naar de Dargah van Inayath Khan te gaan.
We hadden intussen wat gegeten en de manager van hotel Moments deed er alles aan om ons van dienst te zijn. Hij wist dat we naar de dargah van Inayath khan toe moesten. Hij vertelde mij dat hij een zou regelen met een goede chauffeur. De taxichauffeur kwam, zag het adres, maar had geen idee waar hij moest zijn. Ik had een telefoonnummer van de dargah bij de hand en de manager regelde echt alles voor ons. Hij belde met de dargah, regelde alles met de chauffeur en wij konden toen op weg. We moesten 600 roepies betalen, want vertelde hij, het was ver weg bij het hotel vandaan. Het kwam erop neer dat we zeker 45 minuten moesten rijden.
De taxichauffeur heeft onderweg nog 2x met de dargah gebeld en ineens waren wij er........
Herkende alles weer van vroeger. Zo zag het 13 jaar geleden er ook uit. De straat was erg smerig en modderig, dus de auto kon niet verder rijden en wij moesten glibberend lopen door een straat met half aangeklede kinderen naast een oude begraafplaats naar de ingang van de dargah. Het was net een flashback uit de middeleeuwen. De sfeer, de donkere avond, de mensen en dan sta je ineens voor de poort en als je binnenstapt stap je in een in een oase van rust.
Behalve dat het voor mij een vernieuwde kennismaking was, was er ook een persoonlijke hobbel te nemen. Zou Aslam uit Goa er zijn? Hoe zouden wij het vinden om elkaar weer te ontmoeten na mijn verblijf bij hem in Bagabeach. Ik heb al verteld dat het voor ons beiden iets was van, het is goed dat het logeren over is. De 2 werelden lagen teveel uit elkaar, zeker nu ik zo volwassen ben geworden en niet meer zo naïef ben als vroeger.
Verder was er ook een gevoel bij me van hoe zou het zijn om weer bij het graf van Inayath Khan te zitten. In 2000 zat ik daar alleen te mediteren bij zijn graf, toen er ineens een mannenstem zei: De tijd is rijp voor je om eigen leerlingen te hebben. Ik had toen Francis, die intussen overleden is bij me.
En ik ontmoette toen Aslam. Dat was toen het begin van mijn les om mensen weer te vertrouwen en in mensen te geloven en had daar achteraf gezien Aslam voor nodig. Walia van Lohuizen, wie mijn inwijdster was in de soefi beweging, was daar faliekant op tegen. Maar wat door God gecreëerd wordt kan niet door mensen vernietigd worden, toch...... Dus mijn vraag die ik me al eerder gesteld had, deze reis, is de tijd tussen Aslam en mij over. Is de cirkel ook hier rond.
Bhavandeep keek zijn ogen uit en kwam in een wereld terecht waar hij zelfs nog nooit van gedroomd had. Ogen en oren kwam hij tekort. Wij gingen de trap op naar de Dargah en daar hoorde wij al muziek uit een ruimte komen. We liepen er naar toe en daar zat Aslam in kleermakerszit dicht bij de deur. Er waren veel mensen die overal op de grond zaten, maar er waren ook een paar rijen met stoelen. Ik aaide Aslam over zijn haar, hij keek op en was zo blij me te zien. Hij stond op en ik verdween in twee armen. Hij ging weer zitten en bracht zijn aandacht weer op de muziekspelers.
Ook Bhavandeep ging op de grond zitten en ik zat op een stoel alles te bekijken. Vragen die ik mezelf stelde waren, wat doe ik hier, wat zie ik, wil ik dit wel, hoe moet het nu met Aslam verder. Ben weer opgestaan en ben naar de ruimte gegaan waar Inayath Khan zijn graf is.
Ik was alleen in de ruimte en ben gaan zitten.......mijn eerbetuigingen bij de tombe gebracht en geprobeerd te voelen wat er om mij heen en in mij gebeurde.........De moeheid van de reis (7 uur), de chaos in het hotel, het ontregeld zijn van de diabetes in de namiddag alles gleed van me af. Na een kwartier had ik zoiets van dit kan ik Bhavandeep niet onthouden. Ben weer uit de ruimte weggelopen en ben op zoek gegaan naar Bhavandeep. Aslam was vertrokken, ik zag hem niet meer, maar wel Bhavandeep. Tikte hem aan en knikte naar hem dat hij mee moest komen. Hij liet de muziek voor wat het was, liep achter me aan naar de ruimte van Inayath Khan.
Daar aangekomen is hij bij het graf gaan zitten en ik ook weer. Daar zat ik dan, na 13 jaar met één van de leerlingen die mij toegekend waren. Zat daar af en toe naar Bhavandeep te kijken en daarbij voelde ik zo dankbaarheid voor alle zegeningen die ik al in mijn leven had mogen ontvangen.
Alhoewel ik nu pas op deze leeftijd besef dat de cirkel rond is op vele fronten. Ben nu alle zegeningen die ik ooit ontvangen heb aan het uitpakken als kleine presentjes en besef steeds meer wat Babaji ooit tegen mij zei: Kamala you are so blessed. You are really so blessed. In het volgende blog zal ik wat schrijven over Inayath Khan. Na een tijd daar gezeten te hebben zijn wij weer teruggegaan naar de ruimte waar de muzikanten aan het spelen waren.
Pandit Bhajan Sopori, was de santoor aan het bespelen. Mijn God, wat een kunstenaar.
Na afloop van het concert van deze man zag ik Aslam naast deze Pandit staan op het podium. Er werden foto's van hem genomen met deze Pandit Bhajan Sopori. Aslam zag mij staan en wenkte mij om naar voren te komen. In eerste instantie dacht ik dat hij mij wilde voorstellen aan deze pandit, maar dat was niet zo. Hij stelde mij aan een vrouw voor, welke ik dacht dat het iemand was van de soefimensen die daar de leiding hadden. Na 5 minuten drong het tot me door dat het Carmen was, de vrouw van Aslam. Grote verwarring tussen ons en het gesprek veranderde van richting. Carmen vertelde dat ze gehoord had dat de staf in Goa zoveel goeds over me aan het vertellen was. Hoe blij ze waren dat ik daar was geweest. Carmen vertelde mij dat Aslam altijd met zoveel vuur en liefde over me sprak en dat zij hem dit zo graag gunde, deze vriendschap met mij.
Ik had intussen Bhavandeep gewenkt om bij ons te komen staan en stelde hem dan ook voor aan Aslam en Carmen. Wat ik ineens wist was dat ik Aslam niet tussen mijn vingers door kon laten glippen. Deze Duitse vrouw heeft controle, ik zag een Aslam die ik de laatste 13 jaar nog nooit gezien had. Meegaand, haar de leiding gevend, onder haar vleugels lopend. En bij haar zag ik geen licht en toen begreep ik ineens waarom ik zo belangrijk was geweest in zijn leven. Ik had mijn antwoord gekregen op de vraag of ik nu moest stoppen met dit contact of niet. Neen dus.....
Goed Aslam en Carmen wonen 15 minuten buiten New Delhi in Akhla. Ze waren met de auto. En wij moesten nog proberen een taxi te vinden, maar of dat zou lukken in dit afgelegen gebied was nog maar de vraag.
De manager van het hotel had aangegeven dat ik hem altijd kon bellen ivm een taxi, maar ik dacht dat het beter was als Aslam misschien iets voor ons kon doen. De vraag of hij ons bij het hotel af kon zetten werd met neen beantwoord. Waarom een hotel zover van deze plaats af Kamala.....Als wij je moeten afzetten en we weten niet precies waar het is, zijn we ruim een uur onderweg om daar naar toe te gaan, ruim een uur om hier weer terug te komen en dan moeten we nog naar Akhla. Al met al ruim 2,5 uur rijden. Om ons af te zetten was dus geen optie, maar...........wat ze wel hebben gedaan is ons meenemen een stuk Delhi in en ons afgezet bij een taxiplaats waar een Sikh mijnheer met zijn taxi stond.
Aslam heeft onderhandeld met die Sikh, die vond het in eerste instantie ook te ver rijden, maar goed hij deed het. Ook hij wist niet waar hij naar toe moest, maar met verschillende telefoontjes naar het hotel heeft hij een prima job gedaan. Wij moesten nu 300 roepies betalen ipv 600. We hebben hem een flinke fooi gegeven en hij raakte daardoor haast met zijn voorhoofd de grond aan als dank.
Eindelijk na een dag van 18 uur bezig zijn naar mijn kamer gegaan. Geslapen in een prima kamer met een heerlijk bed met als opdracht van Andy om op 9.00 uur klaar te staan voor de tour door Delhi heen. Bhavandeep was intussen naar het hotel aan de overkant gegaan. Hij zou morgen in hotel Moments met mij het ontbijt nuttigen.
WANNEER U VIA DE ZOEKMACHINE BIJ MISTER MUMBAI TERECHT KOMT, KUNT U ONDER MIJN NAAM DE ZIN LEZEN GROTE FLOP.... IK WIL HIERBIJ ZEGGEN DAT DEZE ZIN NIET UIT MIJN PEN KOMT EN DAT WAARSCHIJNLIJK GOOGLE DIT ZELF ZO NEERGEZET HEEFT. VANDAAR DAT IK VAN DIE ZIN ZOALS DIE DAAR GEPLAATST IS PUBLIEKELIJK AFSTAND NEEM. Kamala, lANGEWEG, 5 juni 2013
Op 6 feb. 2013 om 01:42 heeft "kamala yogastudio laksmi"
het is tot nu toe geweldig, maar er zaten wat kantjes aan de georganiseerde 8-daagse reis die niet leuk waren. Kijk als je bij Ikea meubelen koopt weet je dat je deze zelf in elkaar moet zetten. Koop je kant en klaar meubelen dan worden deze bij je afgeleverd en bij jou thuis neergezet.
Het begon al met de reis van Trivandrum naar Delhi. Bhavandeep kreeg last met zijn ticket op het vliegveld bij het inchecken .
Behoorlijk wat onderhandelen of hij toegelaten werd. Zijn roepnaam stond op het ticket en niet zijn naam welke in het paspoort stond. (Mr. Mumbai had zijn tickets geregeld). Na veel heisa en toestanden mocht hij door, dit terwijl ik alweer diarree had die dag en telkens onverwacht naar de wc moest, ook nu terwijl we stonden te onderhandelen bij de incheckbalie. Wat een nare smaak geeft, is dat Bhavandeep dit ook had in Amsterdam bij het vertrek. Hij heeft Mr. Mumbai benaderd vanaf vliegveld schiphol en die zou E-bookers bellen. Staat hij daar 3 kwartier te wachten en moest hijzelf E-bookers bellen omdat Mr. Mumbai maar niet terugbelde. E.bookers antwoord, ze konden niets voor hem doen. Alleen zeggen dat hij een ander ticket moest kopen. Na veel onderhandelen met Emiraten hebben zij een aantekening gemaakt en mocht hij alsnog door.Van Abraham van Mister Mumbai geen bericht, geen telefoon terug.
Dus toen we in Trivandrum stonden te onderhandelen over hetzelfde probleem welke Bhavandeep in Amsterdam had ervaren, had ik zoiets: "waarom heb je niet teruggebeld of gemaild naar abraham toen je in het Ayurvedisch centrum zat. Antwoord van Bhavandeep: pfff, o, niet aan gedacht. Abraham doet ook niets. Dus zit ik met, nou ja. Mannen!!!!
Het vliegtuig waar we mee zouden vliegen naar new Delhi had een uur vertraging, dus kwamen we daardoor ook een uur te laat aan in Delhi.
Staan daar 2 jonge knullen te wachten op ons. Zij waren blij dat wij er waren want een uur wachten voor niets is lang. Er werd niets gezegd, we werden in een auto gestopt en afgezet bij hotel Moments ver buiten het centrum vandaan.
Bij het inboeken bleek dat er één kamer was geboekt door Mr. Mumbai met één bed en die was bedoeld voor Bhavandeep en mij samen. Intussen was mijn diabetes ontregeld. Moest eten maar dat was gewoon niet mogelijk op dat moment. Maakte hen duidelijk dat ik niet op een kamer met Bhavandeep kon slapen omdat hij niet mijn partner was, maar een student van me. De vermoeidheid, alle indrukken, niet opgevangen worden door Mr. Mumbai, het ontregeld zijn van de diabetes, alles werd me gewoon een beetje teveel.
Hun in opstand, was hun probleem niet vertelde ze, ze konden er separate beds van maken, en we hadden er maar mee te dealen. Niemand van Mr.Mumbai aanwezig in het hotel om ons op te vangen of voor ons te onderhandelen, er mee te praten. Intussen had de receptionist met de zakenpartner van Abraham van Mister Mumbai in India gebeld. Kreeg hem aan de telefoon, hij legde het probleem bij mij neer. Ik had het maar op te lossen met Abraham. Maar als ik Abraham van Mister Mumbai internationaal moest bellen, gingen de kosten enorm uit de hand lopen. Maar waar Abraham zat of waar ik hem kon bereiken werd er ook niet bij verteld.
Legde die man aan de telefoon uit dat ik een groepsreis had geboekt en dat het normaal was dat je een kamer deelde met iemand van de groep, maar dan wel met een vrouw uit de groep en niet met een vreemde man.
Wat bleek nu, dat er geen andere mensen waren. Er bleek helemaal geen groep te bestaan. Wij waren alleen, Bhavandeep en ik. Dus geen groep dus ook geen gids. Dat er geen groep was konden wij niets aan doen zei ik. Ik had een groepsreis geboekt. Bhavandeep had een groepsreis geboekt. Had zelfs voor Abraham wat links gezet en ik vond zei ik, dat Abraham van Mister Mumbai mij had moeten informeren dat er geen andere reizigers waren dan wij en dat wij niet zouden worden opgevangen door een gids, maar dat wij alles zelf moesten regelen. Nu werd het een individuele reis zoals er in de brochure stond. Later op mijn kamer kreeg ik nog meer negatieve gevoelens over de gekochte reis. Een individuele reis was ruim 100 euro goedkoper dan de groepsreis. De groepsreis kreeg betere hotels. Ik had Abraham een paar weken geleden nog in een mail gevraagd hoeveel mensen zich hadden opgegeven. hij antwoorde dat het niet storm liep. Ik vind nogmaals dat hij mij had moeten informeren dat er geen groepsreis zou zijn, maar dat we een individuele reis zouden moeten maken, dan had hij gelijk het teveel betaalde geld van ons kunnen terugstorten en hadden wij ons emotioneel op een individuele reis kunnen voorbereiden en eventueel twee kamers kunnen boeken.
De reden dat ik de keuze voor een 8-daagse groepsreis had gemaakt, was dat een heleboel vragen bijv. over tip geven, hoe en wat, zouden worden uitgelegd door een gids. Dat ik geen extra energie zou verliezen in de toch wel vermoeiende reis die zou komen. En dat ik daardoor de diabetes beter onder controle zou kunnen houden en ik niet zoveel verantwoording over Bhavandeep zou hoeven te dragen.
dit is een voorbeeld hoe ik het voor Bhavandeep had bedoeld.
De volgende reden was dat het voor Bhavandeep goed zou zijn als er anderen waren in de groep waarmee hij indrukken van de reis kon doorspreken. Intussen had ik duidelijk gemaakt dat ik in de hal zou blijven zitten totdat er een oplossing kwam. Na 7 telefoontjes van verschillende mensen, maar nog steeds niet van Abraham van Mister Mumbai, ook nu nog geen email....is er een oplossing gekomen. De eerste nacht moest Bhavandeep naar de overkant naar een ander hotel, en nu slaapt hij hier op een eigen kamer. Heb hen duidelijk gemaakt dat wij niet die kamer zouden betalen. Hadden ze ons maar beter moeten voorlichten. Tijdens het zitten in de hal, was er een drukte van jewelste. Er was een andere groep binnen en daar kwam dus wel een gids bij opdagen. Iedereen liep door elkaar en overal drukte en geren tussen allerlei koffers door.
Buiten op straat dus voor de voordeur waren trommels en muziekinstrumenten aan het spelen. Bleek er een bruiloft te zijn.
Dus in die heisa met een te hoge bloedspiegel, na 7 uur gereisd te hebben zit je dan te wachten wat er gaat gebeuren. Het plan om op tijd naar de Ursviering in Delhi te gaan kwam in veel tijdnood te zitten. We zouden om 4 uur aankomen in Delhi en om 8 uur naar de Ursviering gaan. Om 7 uur hadden wij eindelijk een kamer en binnen 10 minuten de tijd om ons om te kleden moesten wij alweer weg.
Na de terugkomst van de Ursviering zat ik even op internet. Op de website van Mister Mumbai zag je dat je bij Mister Mumbai een standaardreis kan boeken voor 900 euro, een 8 daagse reis met wat extra voor 1050 euro en dan oplopend van premium etc. naar nog hogere prijzen. Het bedrag wat wij hadden betaald (975 euro) was nergens meer terug te vinden. Als wij een standaardreis zouden hebben geboekt, hadden wij teveel betaald. Hadden wij een reis geboekt met wat extra's dan zouden ze nog 75 euro tegoed van ons moeten hebben, hoe dan ook het is een zooitje.
Goed de manager, de receptionist die intussen wel aardig doet, maar de zaken van een groepsleider op moet lossen, is het intussen wel beu, dus voelde ik mij gisteren zeer kwetsbaar. Verder kruipt de manager door het stof, wil zaken met me doen en krijgen wij alle service die niet nodig is, maar we worden in de watten gelegd, maar hoe het zit met het vervolg van de reis dat weet je niet. Hoe zit het met de excursies etc. dat weet je niet. Of de reis nog verder doorgaat weet je niet.
In de avond werd ik gebeld op mijn kamer door een zekere Andy, de zakenpartner van Abraham van Mister Mumbai in India en die vertelde mij dat er de volgende dag een auto klaar zou staan die ons mee zou nemen voor een tour door Delhi.
Wat wij toen niet wisten, maar nu wel, waar wij allemaal naar toe zouden gaan. De gids was op tijd en de chauffeur had een op en top 1e klas auto bij zich. Moet ik nu ik erop terugkijk zeggen, dat ik heel de vakantie niet zo leuke, fijne, attente gids heb gehad als die dag. Kijk er echt met plezier op terug.
Toen wij in terug waren in Nederland vroeg deze .........nog aan mij via mail of ik een reactie zou willen maken op een site. Hij vertelde dat het goed zou zijn voor zijn werkgever om dit te lezen. Dit heb ik gedaan en met plezier.
De tour die wij zouden maken was achteraf gezien veel, soms lastig met mijn stoelgang, maar heel interessant. Het gooide mij soms terug naar indrukken uit mijn jeugd, zoals bijvoorbeeld in het museum van Indira Ghandi. 
Ook het graf van Ghandi ervaarde ik als indrukwekkend. Had ineens een flashback van een gesprek waar ik bij zat toen de Yogi in mijn leven vertelde, dat Hij zo'n hekel had aan Ghandi. Dat deze man zoveel kapot had gemaakt voor Indiase mensen. Hier zal ik op het blog Kamala en haar ervaringen met een Yogi eens wat meer over schrijven.
