vrijdag 26 april 2013

Varanasi: Visite in het hotel en de gast met het cadeau

Lieve allemaal,

Nadat wij weer in het hotel waren aangekomen na de avondceremonie bij Ma Ganga zaten wij lekker van een ijskoffie te genieten. Vertelde al in eerder blog dat de restaurantmanager de 5 trappen naar boven kwam rennen om te vertellen dat er een man in de hal stond met een cadeau voor me. Vertelde die man dat wij niemand kenden in Varanasi, dus dat die man waarschijnlijk iemand anders moest hebben.
De restaurantmanager weer 5 trappen naar beneden rennen…….kwam hijgend weer 5 trappen omhoog om te zeggen dat het Andy was, deIndiase partner van Mister Mumbai……..Weer moest hij 5 trappen naar beneden rennen en kwam daarna weer 5 trappen omhoog om Andy de weg te wijzen. Wat had ik met die man te doen, want ging hij ook nog een bestelling opnemen, 2 trappen naar beneden lopen naar de keuken van het restaurant om daarna weer 2 trappen omhoog te komen om onze drankje te serveren en daarna moest hij natuurlijk weer 2 trappen af naar beneden om in het restaurant te komen. 
Andy kwam zijn verontschuldigingen aanbieden en we hebben alles nog wat doorgepraat wat er fout was gegaan en ook over het feit dat Mister Mumbai niets van zich liet horen. Andy vertelde ons dat hij er alles aan had gedaan om zaken verder goed voor ons te regelen, maar dat aparte kamers voor Varanasi en Allahabad  er niet in zat. Verder aan Andy dringend gevraagd of hij de gids wilde vertellen dat absoluut niet meer naar de gesponsorde winkels gebracht wilde worden. Legde Andy uit dat wij nog maar een paar dagen voor de boeg hadden en dat wij ons wilde onthouden van teveel invloeden die voor ons niet belangrijk waren. Hij begreep het zei hij en zou het zeker doorgeven.
We namen afscheid van elkaar, hij ging weg en wij gingen naar het restaurant om een hapje te eten, want dat hadden wij nodig en hadden wij ook wel verdiend….weet je nog wel. New Delhi, vliegen, Varanasi, Ma Ganga ritueel en dan eindelijk wat eten en slapen, voor het eerst samen op een kamer.

Groetjes van Kamala

donderdag 25 april 2013

Varanasi: Ganga Aarti aan de Dashashwamedh Ghat

Elke avond, dus ook bij regen, hagel etc. zal de aarti voor Ma Ganga in Varanasi plaatsvinden. De aarti begint om 19.00  bij het vallen van de avond.
Een aarti is een  zeer krachtige en verheffend ritueel om bij te wonen. Hier zal ik een klein beetje uitleggen hoe een aarti er uit kan zien.
 
Wat is de Ganga Aarti?
Een aarti is een devotionele ritueel Het vuur wordt als een offer gebruikt. Het bestaat meestal in de vorm van een verlichte lamp door de Pujari's.  "niet pujari's kunnen een  kleine diya offeren , dit is een kaars en bloemen.  Deze diya's drijven dan op het water van de rivier. De Ganges ook wel Ma Ganga genoemd is de meest heilige rivier van India.
Hoe wordt de Ganga Aarti uitgevoerd?
De aarti vindt plaats aan de oever van Ma Ganga, in Varanasi aan Dashashwamedh Ghat. De lampen zijn verlicht en zowel de bloemen, wierook, vuur, water zal in cirkels, kloksgewijs geofferd worden. Dit alles gebeurt onder de muziek van mantra's.
Hierbij een video gemaakt tijdens deze aarti. Eerst zie je een paar foto's maar dan in levende beelden de aarti.
Het idee hierachter is om de genade en zegen te mogen ontvangen van de Godheid. Na het offeren van het vuur klaar is worden er met de vlammen rondgegaan zodat iedereen in staat is de handen boven het vuur te houden en daarna met hun handen over hun hoofd en voorhoofd te gaan. Dit om zuivering en zegening te ontvangen.
Het was voor mij maar ook voor Bhavandeep een prachtige ervaring, waar we met volle teugen van hebben genoten. Mijn wens zou zijn om toch nog een keer terug te gaan voor een paar dagen.


Dan dit avondritueel mee te maken, staand tussen de mensen. Een keer mee te maken kijkend vanuit een boot. En gewoon zittend op de trappen om te kijken hoe iedereen de ghat verlaat.
 

Na het verlaten van het ritueel welke wij bijgewoond hebben liepen wij natuurlijk tussen veel mensen in. Er is een foto gemaakt waarop je kan zien hoeveel energie er is. Kijk maar eens naar de energieballen op de foto.
We zijn met heel veel indrukken terug gebracht naar ons hotel.
Het is een ervaring geweest die ik graag met jullie had willen beleven.
Kamala

Varanasi: Kniepijn in langeweg en Varanasi. Toeval!!!!

Hallo lieve allemaal
 
Gisteren vertelde ik over mijn bezoek aan de Ganges, waarop ik van het ene moment op het andere kniepijn kreeg. 2 Dagen erna kon ik voor het eerst weer op het internet en wat zag ik tot mijn grote verbazing een berichtje van de dochter van mijn buurvrouw Willy.  Mijn buurvrouw was met een ambulance naar het ziekenhuis gebracht. Ik schrok daarvan en wilde toch graag weten wat er aan de hand was. Dus heb ik Hulya benaderd om te vragen wat er aan de hand was.............
 
Tot mijn grote verbazing kreeg ik onderstaand berichtje terug van Hulya, de dochter van Willy
 
We zijn net terug uit het ziekenhuis.. me moeder heeft iets aan der knie het zit helemaal vol met vocht en is ontstoken. ze kon niet meer uit bed of iets dergelijks.. dus huisartsenpost erbij geweest en die stuurde gelijk een ambulance omdat ze er ook hoge koorts bij had (38 graden) toen we in het ziekenhuis aankwamen was het al 40 graden geworden. ze heeft nu een infuus waarmee ze antibiotica krijgt.. maar de artsen zijn nog aan het overleggen hoe ze het vocht in der knie weg willen krijgen.. ze is erg versuft van de pijn en loopt een beetje te ijlen van de koorts
 
En op dat zelfde moment in Varanasi waar ik was dit stukje uit mijn reisverslag
 
10 februari 15.37 uur Kniepijn

Toen wij in Varanasi aankwamen was mijn gezondheid fantastisch, niets aan de hand. Ik zette 1 voet op de ghat voor het avondritueel en plots ging mijn knie opspelen. Mijn lichaam vibreerde aan de rechterkant van mijn kruin tot aan mijn knie. Nu heb ik veel last van mijn knie, alhoewel ik me afvraag waar het vandaan komt. Lees ook het wat uitgebreider verslag over wat er gebeurde.
 
Toeval!!!!!  toeval bestaat niet, ik heb er een verklaring voor, nu jullie nog.
 
Veel lieve groeten uit Langeweg
Kamala

Yogastudio Laksmi, Stichting voor Gezondheid, Kennisontwikkeling en Spiritualiteit
facebook
youtube
blog: Kamala en haar ervaringen met een yogi
email yogastudio

woensdag 24 april 2013

Varanasi: zette mijn voet op de Ghat en mijn knie weigerde.

hallo lieve allemaal
Gisteren heb ik geschreven hoe belangrijk de Ganges is voor de mensen die onder andere in Varanasi en omgeving wonen. Voor mij werd het een ervaring op vele fronten, die nu pas, maanden na onze terugkeer uit India een beetje op zijn plek beginnen te vallen.

Laat ik even het verloop van de dag beschrijven voordat wij op de Ghat aankwamen.
Delhi: vroeg opgestaan 6.00 uur
Delhi airport, wachten en boarden naar Varanasi
Varanasi: aankomst en ontmoeting met nieuwe gids rond een uur of vijf
Varanasi: door een druk verkeer naar een hotel buiten het centrum
Varanasi: de indrukken van mij en Bhavandeep. Moesten voor het eerst op één kamer slapen
Varanasi: snel omkleden voor ons bezoek aan de ceremonie bij de Ganges
Varanasi: druk druk druk, de taxi moest ons er ergens op straat eruit gooien en wij moesten verder lopen tussen massa mensen die ook op weg waren naar de ghat
Varanasi: wandeling naar de Ghat met als uitzicht de rug van de Gids

We werden opgehaald door Abhijeet onze gids om naar de Ghat te gaan en hij hoopte dat wij nog op tijd aankwamen. Wat ik hierboven al vertelde, India is geen Nederland en het is er altijd druk.
Wil je elkaar niet kwijt raken dan moet je elkaar goed in de gaten houden, dus alle prikkels die je krijgt van zittende mensen, winkeltjes, verkopers, yogi's etc. moet je aan je voorbij laten gaan omdat je de rug van de gids in de gaten moet houden. De gids die veel langer en jonger is dan mij, loopt ook veel sneller dan ik kan doen.   Dus al met al niet zo relaxed. Maar goed, dan zien we toch de ingang van de Ghats voor ons en zien alle mensen zich verzamelen om een goede plek te veroveren. De gids vroeg of wij boven wilde zitten en dat deden wij. Nu zou ik een andere keuze hebben gemaakt, maar daar later over. We hadden een goede plek, konden alles goed zien, de gids was aardig en het kon beginnen. Maar toen gebeurde er iets op energieniveau.
Op het moment dat ik mijn voet op de Ghat zette, overviel mij een pijn in mijn knie, zo erg, dat ik haast niet kon lopen. Toen ik even later in de stoel zat, begon in mijn linker hersenhelft een energie te draaien die naar beneden zakte en mijn linkerlichaam overnam. Mijn blaas liep ook vol en kon het vocht niet vasthouden.......Was ik bang, ik weet het eigenlijk niet....maar ik zat te wippen op mijn stoel.
Ik moest echt naar de toilet........ een toilet maar waar??????  Abhijeet gezocht met mijn ogen en wenkte hem. Ik moet echt, echt, echt naar de toilet.....Hij wenkte een jongen en die nam mij mee.
Wouw, wat ik toen beleefde, Een hek door, een steegje in, trapje omhoog, catacombe waar de pujaris hun plek hadden, weer een gangetje door, weer een hek, weer een trap en dan kom je echt bij in het centrum van de pujaris, je ziet de stoel staan van een guru en dan sta je bij een wc waar je moet staan.
Gedoe met broeken, omslagdoeken, geregel maar zo blij dat er toiletten bestaan. Je word weer mee terug genomen door de jongen en liepen weer door allerlei gangetjes en dan sta je weer bij je plaats waar je zat en dat met je pijnlijke knie, maar met een veel lichtere blaas en kon ik wachten op het begin van de ceremonie.
Vlak voor het einde van de ceremonie, wat ik nu denk ik als jammer ervaar, kwam Abijheet ons meenemen om terug te gaan naar de taxi. Geen tijd om te voelen, te kijken, te ervaren, gewoon zijn rug, snel lopend naar de taxi welke hij had gebeld en met de chauffeur had afgesproken op welke plaats hij moest staan.
Nu begrijp ik best wel zijn verantwoording en hij weet vast wel wat een gekkenhuis het zal zijn als iedereen van de Ghat komt, maar in mijn beleving mis je ook een hoop kijkplezier en ervaringsmomenten.

We werden bij het hotel afgezet met de opdracht de volgende ochtend om 7.00 uur echt in de gang klaar te staan want anders waren we te laat voor de zonsopkomst bij de Ganges. Met een knie die niet meer wilde, liep ik strompelend en Bhavandeep medelijdend naar mij de trappen op naar onze kamer, waar wij neerplofte en bedachten dat we toch iets moesten eten. De enige optie was met mijn ontplofte knie de 5 trappen naar boven te nemen en dat hebben wij lachend en met plezier gedaan. Eindelijk zaten wij dan op een dakterras, voor het eerst in dagen, eigenlijk vanaf dag 1 toen wij uit Kerala kwamen, uit te rusten, adem te halen en te genieten van een ijskoffie. En tijdens dit rustmoment kwam er de hijgende restaurantbeheerder vertellen dat er een man met een cadeau beneden in de hal stond.

Voor nu genoeg, volgende keer vertel ik over deze man en de ceremonie.  Tot gauw,  Kamala

Yogastudio Laksmi, Stichting voor Gezondheid, Kennisontwikkeling en Spiritualiteit te Langeweg
facebook
Youtube
blog: Kamala en haar ervaringen met een yogi
yogastudiolaksmi@hotmail.com

dinsdag 23 april 2013

Varanasi: Eerst je trouwakte ondertekenen en dan naar Ma Ganga

In vele families in Varanasi, is het gebruikelijk dat wanneer er een bruid in de familie komt vlak na het afsluiten van het huwelijk, dat ze allereerst naar de Ghats gaan voor het bijwonen van de Ganga-puja. Alleen wanneer de bruid de zegeningen heeft ontvangen van Moeder Ganga Maiyya kan ze de voeten van haar schoonfamilie aanraken. Mijn neefjes vrouw had zeer speciale instructies ontvangen om met haar nieuwe echtgenoot naar de rivier te gaan om de puja bij te wonen. Haar opgedragen taak zorgde voor veel plezier in de familie, omdat ze als familie besloten om met zijn allen een boottocht op de rivier de Ganges te maken en in de boot deel te nemen aan de avondceremonie.

De laatste jaren wordt er elke avond een aarti gehouden voor Gangaji op de Dashashwamedh Ghat. De beste manier om deze aarti te ondergaan is vanuit een boot welke dicht bij de aartiplaats ligt. Tijdens de tocht over het water komt men wat zaken tegen die heel belangrijk zijn voor Varanasi. Bijvoorbeeld Tulsidas schreef hier de Ramcharitmanas. Het oudste gebouw is de Kund in Varanasi en ook de andere kant, want bij de avond is Ram Nagar fort zo prachtig om te zien. Je kunt ook de pontoon brug zien.  Hier is de Ghat welke  is gebouwd door Ahilyabai Holkar de plaats waar de pelgrims elke ochtend hun loopoefeningen doen.  Op de Ghats zie je mensen hun kleren wassen. Verderop zie je een moskee welke gebouwd is door Aurangzeb. En daar ligt de plek waar de lichamen worden gecremeerd. En de beste plek om Varanasi te overzien is van de Malviya brug. Chet Singh Ghat had de speciale interesse van mijn nieuwe aangetrouwde nichtje. Haar echtgenoot mijn neef legde haar alles uit tot in de kleinste details, alsof hijzelf zoals Maharaja Chet Singh op een paard de Ganges insprong om het leger van Warren Hastings te ontvluchten.
De eigenaar van de boot waar ze in vaarde legde aan bij de Ghats van Dashashwamedh. Het was er erg druk en de tempelbellen waren al aan het luiden op alle Ghats. Er waren wel 1000 diya’s (vuurtjes) op het water van de Ganges aan het drijven.
5 Pujaris stonden op speciale jetties en verzorgde de aarti met enorme thaals met vele lichtjes erop. De geluidsbanden op de Ghats gaven de mensen die deze aarti bezochten de mantra Jai Gange Maata en iedereen op de Ghats die deze mantra kenden zongen mee. Mensen klappen mee op het ritme van de drums. De cymbalen weerklonken als een concert in onze harten. Vanuit het niets werd het een spiritueel feest , de machtige rivier barstte uit zijn voegen van klank, kleur, geur en het werd een explosie van gevoel toen het eindslot van de mantra werd gezongen. Bolo Ganga Maiya Ki. Vanuit je buik, maag, hart komt de energie met volle lagen uit je mond en kan je de Goddelijke moeder ervaren. En het gevoel van vrede en veiligheid wordt over je uit gegooid.
Dit verhaal geeft zo mooi het gevoel weer welke ik voelde tijdens deze aarti.
Later zou blijken dat mijn hoogtepunt niet in de Kumbha Mela lag maar hier bij de Ganges. Na de aarti en het naar bed gaan, kwam mijn hoogtepunt, mijn puja aan Ma Ganga. En ja wat een zegening kreeg ik daar.
Veel liefs uit Langeweg.....Kamala
 

maandag 22 april 2013

Varanasi: Hotel zonder lift

We zijn geland in Varanasi, zie de video hierover. We liepen door het gebouw van het vliegveld naar buiten en daar stond onze gids te wachten. Zijn naam Abhijeet. Op het eerste gezicht een aardig persoon. Hij vertelde ons, dat hij door de maatschappij aan ons was gekoppeld voor de laatste dagen van onze reis. Ik vond het een prettig idee dat we niet telkens van gids hoefde te wisselen maar de volgende dag voelde ik mij juist door dat feit bezwaard.

De dag na aankomst vertelde een gids van een Italiaanse groep mij, nadat Abhijeet veel te laat aankwam,  dat hij veel liever een grote groep mensen had. De reden hiervoor was vertelde hij,  dat hij dan veel meer tip kreeg dan bij een klein groepje. Balen. Een ding weet ik intussen wel zeker, geen groepsreis meer voor mij zeker niet in deze vorm.

Goed in de taxi, rijden door Varanasi en wij kwamen ogen tekort. We werden in een hotel geplaatst die buiten loopafstand van de Ghats lag. In die zin ben je altijd afhankelijk van riksja’s en/of taxi’s of zoals in ons geval van onze gids.
We kwamen in het hotel aan en de kamer die wij toebedeeld kregen was schoon, had goede bedden en lag op de 1e verdieping. Het restaurant lag op de 5e verdieping. Niets aan de hand zou je zeggen, maar na het bezoek aan de ghats die avond kon ik mijn knie niet meer bewegen en dan is een hapje eten of de volgende ochtend een ontbijt een behoorlijke klus om op de 5e verdieping te komen. Er was geen lift. De mensen vertelden dat als er genoeg verdiend zou worden dat jaar er misschien dat jaar daarop een lift geplaatst zou worden in het gebouw.
 
 

We moesten ons snel omkleden en beneden komen, want de avondceremonie begon op een bepaald tijdstip en het was druk en we moesten lopen en, en, en, en, en……..Weer in de taxi, weer haasten, weer rennen en dat verhaal komt later wel. Wat ook wennen was, dat Bhavandeep en ik toch een kamer moesten delen. Gelukkig waren er wel aparte bedden.

Voor nu, tot het volgende stukje met het verhaal over de avondceremonie

zondag 21 april 2013

Varanasi: vliegtuiglanding gefilmd

hallo allemaal,

Ben  weer even wat aan het schrijven en wat ik me herinner van die dag dat we naar Varanasi zouden vliegen was een dag die heerlijk aanvoelde. Ik had al een paar dagen geen last meer gehad van darmklachten.  Pilletjes van mijn huisarts in Nederland ingenomen. Blijf me altijd weer verbazen dat het innemen van 1 zo'n pilletje alle klachten kan laten verdwijnen en dat als sneeuw voor de zon.

In ieder geval er stond weer een vliegreis voor de boeg. Ik heb jullie al verteld van mijn ervaring met de vrouw van de douane. Na het boarden zat ik in het vliegtuig bij het raam, een ervaring die ik niet zo vaak ervaar, omdat ik altijd om een gangpad plaats vraag. Er zat een meneer naast me (ons) die deel uit maakte van een groep mensen die uit Australia kwamen, geloof ik. Allemaal rond de 30 a 35 jaar oud. Vol met idealen, sommige gekleed als paradijsvogels, andere weer met het besef dat ze de wereld gingen veroveren en veranderen. Deze groep mensen zouden ook naar de Kumbh Mela gaan en gingen als groep voor vrede in de wereld bidden, dit terwijl ze in het Gangeswater zouden zitten.

Steeds meer begrijp ik wat de Guru's en Yogi's me verteld hebben. Sommige zaken direct, sommige zaken verstopt in bepaalde zinnen. Er was ook een dame bij die naar een vriendin zou gaan en die zouden dan samen met een leraar in een tent op de Kumbha Mela verblijven. Op een gegeven ogenblik komt er toch rust in zo'n vliegtuig. De drankjes worden rondgedeeld, de tablets komen bij haast bij iedereen op schoot te liggen en dan ben je bezig met de reis naar je einddoel. Het gevoel dat we over een dag of 4 a 5 alweer op weg zijn naar Nederland is een ver van mijn bed show.



Wat ik wel gedaan heb is de landing in Varanasi filmen. Nog redelijk goed gelukt ook. Hier is de video, veel vliegplezier. 

 Lieve groeten uit Langeweg.......Kamala

Yogastudio Laksmi, Stichting voor Gezondheid, Kennisontwikkeling en Spiritualiteit te Langeweg
youtube
facebook
blog: Kamala en haar ervaringen met een yogi
yogastudiolaksmi@hotmail.com