Kerala: 4e dag in het resort,zomaar een dagje ayurveda

Het is vandaag de 4^e dag in het resort.

 

Vandaag een lichte oliemassage ondergaan, daarna  een kruidenstempelmassage met poeder gehad, gedaan door twee therapeuten. Als toetje nog een shirosabehandeling . 3 jaar geleden kon ik alleen maar wouw, wouw, wouw en nog eens wouw zeggen na deze behandeling op mijn voorhoofd, dat is dit keer niet het geval.

Bij de stempelmassage (njavarakizhi, een behandeling tegen reuma, gewrichtsproblemen, hoge bloeddruk, verhoogde cholesterol) kon ik wegzakken, maar bij de Sirodhara oliemassage op mijn voorhoofd was ik alleen maar stil.   Wel kwam het verhaal van mijn dochters vader (mijn exman omhoog, hij is van de week aan 1 oog blind geworden door een bloedpropje).

Over een week of twee ben ik met Bhavandeep op de Kumbha Mela.

Voor velen een festival, voor de yogi’s en baba’s een kans om geld te verdienen en mensen naar zich toe te trekken en dit door allerlei shows, darshans, siddhies etc. Kleine kinderen worden aangekleed als een Vishnu, Shiva of als Laksmi en zij zegenen mensen en willen daarvoor in ruil geld om een stukje eeuwigheid aan te bieden.


 

 In feite zegt een Swami in India worden deze kinderen van jongsaf aan geleerd om bedelaars te zijn. Ben ik helemaal klaar met Babaji??, kan ik het laten om hem op te zoeken en wil ik wel een bad in de Ganges nemen??. (Op het ogenblik is de Ganges 3x zo vervuild als veilig is. De regering heeft andere rivieren erbij gelaten om het water in de Ganges groter in volume te maken, zodat de troep en de vervuiling verkleind worden) Ik geloof niet zo in het feit dat al je zonden worden vergeven. Ik geloof wel dat het een energetisch bad is, maaaaar als kleine Hollandse vrouw is het wel leuk om de Ganges gevoeld te hebben  

 

 

Neuwjaarsboodschap voor de reis in india in 2013.

Net zoals de dode zee in Jordanie ook een belevenis was, misschien te zout, maar gewoon de ervaring is toch leuk om terug te kijken.

Vandaag hebben we in een ander Resort  geluncht. Nog leuker, nog mooier, dichter bij zee en heeel aardige bediening. Later heb ik met Bhavandeep een wandeling over het strand gemaakt. Hebben met een jonge student staan praten, die net zoals alle Indiase jongens een droom hebben om met een Westerse vrouw te trouwen.    Paspoort en vrijheid….. Bij de trappen omhoog om weer in onze kamer terecht te komen, leek het mij een goed idee om met een riksja over het strand naar Kovalum naar de hoofdingang te rijden. We troffen een riksja en 3 komische knullen van een jaar of 16,17 aan. 

We spraken een prijs af….100 roepies. Wij in de riksja, hij helemaal door het dolle heen. Hij was hier op vakantie en was met de riksja van zijn oom even naar het strand gereden. Hij bleek helemaal geen riksjarijder te zijn maar zag de lol ervan in om ons mee te nemen. Dit hebben we geweten. We kregen de grand tour, gingen soms letterlijk uit de bocht. Hij had geen idee waar hij naar toe moest met ons en na ruim een uur, twee keer vragen waar hij nou eigenlijk naar toe moest en ons aan  al zijn vrienden in de vissersdorpjes te hebben getoont  kwamen wij uiteindelijk weer uit bij ons beginpunt. De trappen van het resort vanaf het strand naar onze kamer.

Het is gelukt, we zijn er gekomen. Vlug ons verkleed in onze groene jassen en daarna de verrukkelijke behandeling. Nu nog douchen en kijken of we er alles van af krijgen.

Veel lieve groeten vanaf mijn balkon met uitzicht op zee in India.   Lieve groeten Kamala

Yogastudio Laksmi, Stichting voor Gezondheid, Kennisontwikkeling en Spiritualiteit
facebook
youtube
blog: Kamala en haar ervaringen met een yogi 
yogastudiolaksmi@hotmail.com

Goa, de roze buurt van India

Het is saterday, ik bedoel zaterdag. Ik moet in het Engels praten dus nu even omschakelen naar het Nederlands..

Bij Aslam  en zijn mensen is alles relaxed. I love de mensen en zij zijn aardig voor mij. Kom net met Aslam terug uit Calanqute. Alles gebeurt hier op de scooter. Bij Aslam staan er volgens mij 3. Ik op mijn oude dag achterop met wapperende haren in een verkeerschaos welke in Nederland niet zo voorkomt. Maar achterop de scooter is het veel veiliger dan gisteren bij het lopen langs de winkels. God wat ben ik moe….zoveel indrukken, ander voedsel dan ik normaal gebruik. Aslam heeft mij meegenomen naar de markt. Hij moest allerlei kleine dingen hebben.

Andre, Aslam en Hilde

Gisteravond organiseerde Aslam een party voor de Duitse gasten. Wat zijn Aslam en zijn vrienden trots op het feit dat zij Soefies en Kashmir people zijn. Net zoals ik (wij) denken over bepaalde zaken in India, zo denken zij over bepaalde zaken over ons Westerse mensen. En het klopt niet helemaal. Als wij gasten krijgen, proberen wij op een andere manier gastvrij te zijn, kijken waar hun zich prettig bij voelen. Mensen uit de Indiase cultuur maar ook andere, willen dat ook, maar blijven altijd in hun eigen private zone. Of mensen zich daar nu makkelijk bij voelen of niet, zij zingen, worden zo open door de drank en zijn zo overweldigend voor de gasten, dat de gasten dichtklappen en zij zien het niet. Zijn zo bezig te zijn wie ze zijn. Dan komen er verhalen vrij, deze Indiase mannen zijn gewend veel te reizen, weten veel over vrouwen die niet uit India komen. Zingen Soefi-liederen en vinden iedereen vreemd die daar niet van genieten. 

Welke mannen waren er, Johny daar had ik al eerder mee zitten praten in zijn winkel.

En Madjied was daar. Aslam vond later dat hij  vrouwen veel te veel aanviel. Hij was en is getrouwd, heeft al zijn bezittingen aan zijn vrouw gegeven. Hij blijft bij haar voor de kinderen, maar hij en nog meer van deze mannen hebben een dubbelleven.  Buiten hun vrouw hebben ze allemaal 1 of 2 relaties erbij. Of dat nou komt dat ze een gearrangeerd huwelijk hebben en teveel vast zitten in allerlei systemen, ik weet het nog niet.  Hij had een verhouding met een Oostenrijkse vrouw  voor 18 jaar. Hj heeft ook een zoon bij haar, maar gaan nu niet met elkaar om.
 

Later liet Aslam het woord Hitler en Duitsland vallen. Dat veranderde de atmosfeer totaal, in ieder geval bij mij, maar ook bij die jonge Duitse mensen. Aslam is met een Duitse vrouw getrouwd en weet best wel dat de Duitsers overal met reserve worden aangekeken. Het begon met die Duitse jongens die op het strand waren, ze werden aangevallen met Heil Hitler and go home your nazi’s. Ik schrok daar zo van, dit kan niet, dit gaat te ver. En Andre een alleraardigste jongen heeft zich nog proberen te verdedigen.

 

Na dit verhaal van Andre had Aslam dus zijn zegje en dat viel bij mij een beetje verkeerd. Had geen idee dat een verleden van 65 jaar geleden zo in je bloed kon zitten.

een bandopname van een oom van mij. Hierin vertelt hij hoe hij met mijn vader bij de Duitsers aan het inbreken was.

 

Als wij Nederlanders eerlijk zijn maken wij nog steeds opmerkingen als we een Duitser zien, wanneer breng je mijn fiets terug of als er weer kuilen in het strand gemaakt zijn door toeristen, een gezegde van ons daar heb je ze weer, vast Duitsers. En hoe vaak zijn handelaren en mensen in het buitenland niet blij dat wij Hollands zijn, want ze zijn de grote monden van die Duitsers meer dan zat.  Het geld is goed voor hen, maar dat is het.    Triest is het, dat na zoveel jaren bepaalde gevoelens zo diep kunnen zitten. Maar ja, ik ben wel geboren net na de oorlog en heb alle verhalen gehoord van mijn familie. Hoe mijn vader en de groep vrienden bij de Nazi’s inbraken om hun straat van eten te voorzien. Rotterdam had in die tijd geen eten meer.  Mijn moeders familie die in zwarte handel deed en soms vertelde hoe ze mensen konden helpen. Hoe Rotterdam plat gebombardeerd is en dat de mensen jarenlang hebben moeten ploeteren om Rotterdam/Nederland er bovenop te helpen.
 

In ieder geval het is een te teer onderwerp om op een vakantiedag door een Indiase man aangereikt  te krijgen.

Hilde een duitse jonge vrouw heeft in ieder inzicht gekregen hoe Indiase mannen naar Westerse vrouwen kijken. Het zal haar een stuk vorming geven waar ze niet meer van af komt. Hoe hard deze mannen dus ook proberen uit te leggen dat ze verliefd zijn op vrouwen ik geloof dat ze meer houden van hun geslachtsdeel dan van iets anders.

En ik, ik ben volwassen geworden, kan mijn leven overzien en ja ik heb het goed gedaan. Ben gerespecteerd, wil gerespecteerd worden en wil gerespecteerd blijven. Dus in de toekomst zal ik geen deel meer uitmaken van een Indiase familie, gewoon omdat als ze je adres vragen gelijk denken dat je een bijzit bent van de man van die familie.  Een eigen plek onder de zon geeft je vrijheid, ook in India met al hun sociale controle en teveel regeltjes.

Wat nu bovenstaand verhaal betreft, laten we het erop houden dat Goa zeker rond Bagabeach de roze buurt van Amsterdam is. In Kerala liggen zaken heel anders.

Lieve groeten uit Kerala, een stukje paradijs.  Kamala

Yogastudio Laksmi, stichting voor gezondheid, kennisontwikkeling en Spiritualiteit
youtubekanaal
email yogastudio
uitleg spirituele namen
blog: kamala en haar ervaringen met een yogi