Na alle chaos die dag in Allahabad en het bericht van de gids dat hij ons niet mee zou nemen naar de Kumbh Mela hadden wij na veel commotie in het hotel een kamer toegewezen gekregen met een 2 persoonsbed.
Dit was voor mij niet aanvaardbaar. Na heel veel over en weer gepraat (hulp ingeroepen van de gids) zouden ze ervoor zorgen dat wij voor Bhavandeep een extra matras zouden krijgen, die uiteraard niet kwam. Pas na een paar uur en navraag gedaan te hebben kwam een benig mannetje dan toch het matras brengen.
We hadden een douche genomen, waar niets mis mee was, maar wel met de badkamer. Het water stroomde richting de badkamerdeur bijna de hotelkamer in. Er waren geen handdoeken genoeg, maar ach we hoefden noch maar een paar dagen. Met een diepe zucht zijn we boven in het restaurant een hapje gaan eten. De tafels zaten vol met mensen die uit India kwamen, maar ze knikten vriendelijk.
De benige mijnheer van het matras bleek ook in het restaurant te werken en hij vond ons maar vervelend. 2 dagen later ging het veel beter tussen ons, maar al die drukte van de Kumbh Mela werd deze man echt te zwaar.We gingen naar buiten en stonden op straat. Het was overweldigend druk, overweldigend veel herrie, overweldigend veel indrukken en er was een diepe zucht nodig om ons een beetje buiten onze comfortzone van de trappen van het hotel te begeven.
We liepen een paar honderd meter de linkerkant van het hotel op en daar op een wat stiller plekje stonden wij naar de mensenstroom te kijken.
Er kwam een man naar Bhavandeep toe en hij bleek de eigenaar te zijn van een ijzerwarenzaak. Bhavandeep had wel wat oren naar deze man en hij liep met hem mee naar zijn shop. Ze kwamen terug naar mij toe en we werden uitgenodigd om met deze man mee naar zijn huis te gaan, waar zijn vrouw was die Engels sprak. Alsjeblieft Bhavandeep laat het voorbij gaan, ben al dat gezeur van iedereen zo zat. De man bleef aandringen en Bhavandeep wilde zo graag mee naar boven, dat we toch maar ingegaan zijn op de uitnodiging. Achteraf gezien was dat de zegen die van boven kwam, het antwoord op het gebed op de mala om te vertellen dat wij niet naar de Kumbh Mela konden.
We gingen door kris kras gangetjes, trappen omhoog en we kwamen uit bij de woning van deze man.
Daar stond een prachtige Indiase vrouw, die zo vriendelijk was en ook zo goed Engels sprak. We werden neergezet in de slaapkamer van deze mensen, waar tevens de bank en een tv stond en we kregen soep, iets lekkers, een fijn gesprek, veel warmte en de zekerheid dat wij naar de Kumbh Mela zouden gaan. Deze lokale inwoner van Allahabad zou daar voor gaan zorgen.
Hij zou ons meenemen en het kwam allemaal goed. Mijn gevoel zei dat het goed aanvoelde, maar vond niet dat ik de Gids voorbij kon lopen. Er werd contact gelegd per telefoon tussen onze gids die beneden bij het hotel stond en deze man die 3hoog in zijn woning stond.We konden naar het hotel terug gaan, hij zou ons brengen en kon dan gelijk onze gids ontmoeten.
Zo gezegd zo gedaan. De gids en deze man gaven elkaar een hand en wij zouden elkaar de volgende dag weer ontmoeten. We zouden elkaar de volgende dag rond 10.00 uur beneden in de hal aantreffen.
onze gids en de chauffeur
We zijn naar bed gegaan. Ik in het 2-persoonsbed en Bhavandeep aan het voeteneind van het bed op een matrasje op de grond.
Lieve groeten, Kamala
Yogastudiolaksmi, Stichting voor Gezondheid, Kennisontwikkeling en Spiritualiteit
blog: Kamala en haar ervaringen met een yogi
Youtube
email yogastudiolaksmi@hotmail.com (in eigen browser zetten)
