Goa, Laatste 1 ½ dag in bagabeach en 50 tinten grijs

Goa 22 januari 2013

Zoals gewoonlijk zat ik op het bed in het kantoortje van het restaurant. Er werd lekker gewerkt, groenten werden schoongemaakt en er hing een goeie sfeer. Er kwam een vriend of kennis van Aslam binnen gelopen en ging op de grond zitten. Wat een negatieve energie kwam er in de ruimte. Kreeg nekpijn, mijn lijf ging opspelen, ving teveel signalen van die man op. Later had ik een klein gesprekje met hem in het restaurant. Hij gaf aan dat hij heel moe was, had 30 uur gereisd en had nekpijn.

Ben opgestaan en ben een wandeling gaan maken. Eerst naar het strand.

toen naar vrienden van Aslam en mij die een winkeltje hebben en nog wat foto’s gemaakt van mensen die de elektriciteit in orde moesten maken in de straat.












 




Op de terugweg zag ik aan de overkant van het restaurant een olifant staan, wat grappig dacht ik.   Heb er een filmpje van gemaakt en aangezien ik geen geld bij me had ben ik lekker blijven staan en heb alles in me opgenomen.

Op ineens kwam er een baba aangelopen en mijn hart vulde zich met blijdschap. Eindelijk iemand tegen komen in Goa waar ik me mee verwant voelde. Hun wereld begrijp ik. Zijn naam was Ram Das Giri.

Kom mijn olifant aaien. Ik weigerde dit in eerste instantie want het is niet zo goed om geen donatie te geven. Kom nou maar, ga hem maar aaien. We kwamen in gesprek. Hij ging ook naar Allahabad naar de Kumbha Mela en hoorde ook bij de Juna Akhara. Zij zouden zitten in kamp 7. Ik vroeg of hij Soham Baba kende, Mahamandalashwar of the Juna Akhara, maar hij twijfelde, hij dacht van wel maar wist het niet zeker.

Blij kwam ik weer aan in het restaurant, vertelde over mijn wandeling en ik kreeg gelijk een verhaal over deze nepbaba’s die er alleen maar op uit waren om geld te verdienen. Ik moest wijzer zijn en er geen aandacht aan besteden.

Verder vertelde hij dat de man die terug naar zijn huis was gegaan  in de avond terug zou komen. Aslam hoorde dat ik even met hem had gepraat en ging naar mijn Westerse ideeën net een stap tever. Ik had toch niets gezegd???, want als hij niet meer terug zou komen dat kon hij niet maken voor zijn relaties. Nu had Aslam aangegeven dat hij vond dat ik veel te open was tegen iedereen, maar je kunt het ook omdraaien. Hij heeft zoveel regeltjes en dubbele bodems en zegt eigenlijk nooit iets, waarschijnlijk moet hij dat ook…. Maar ik heb geen bedrijf, heb geen staf, hoef niet te marchanderen, kan gewoon met iedereen omgaan. Hoef niet na te denken wat ik wel of niet kan of mag zeggen. Wat je ziet is wat je krijgt. En mijn lijfspreuk is: geef iemand een open hand en hart en zie wat er gebeurt…….gewoon omdat mensen boeken zijn die je moet leren lezen.

 

Goed het legde een domper om mijn goeie bui en vertrok naar het appartement waar ik verbleef. Ging mijn koffer alvast een beetje inpakken. De avond kwam en we gingen naar boven waar de drank weer boven tafel kwam in witte zakken, want alcohol is eigenlijk niet voor hun toegestaan, maar Indiase mensen hebben voor alles hun eigen regeltjes.

De man was er en ook kwamen er weer wat vrienden bij. Het ging weer over het feit, dat ook deze man een Westerse vrouw had, maar dat hij eerst even moest bellen met zijn vrouw in Kashmir. Aslam vertelde dat hij aan zijn vrouw over het project Goa had en dat hij goeie zaken deed en nog een tijdje in goa moest blijven. De man kwam terug en was duidelijk in mij geïnteresseerd. Hij had een vraag voor me……. Of ik het boek 50 tinten grijs had gelezen en wat mijn mening hierover was.

Na 5 dagen tussen allerlei mensen in gezeten te hebben met hun dubbele moraal, hun geloof dat hun levenswijze het beste was, Kashmir het mooiste gebied in de wereld was en dat Bagabeach het beste strand van de wereld had, heb ik mijn beste kant laten zien, ben beschaafd gebleven en heb hun uitgelegd, dat ik niet  kon begrijpen dat een land waar het Tantraboek vandaan kwam zij toch met het boek 50 teinten grijs moesten doen. Mijn advies was, laat alle boeken maar liggen en ga maar voor 1 ding. En dat is tijd. Neem de tijd om lief te hebben.

Sta in de vroege morgen op met hallo lieveling, maak een ontbijtje klaar, Bel om 11.00 uur op dat je naar haar verlangt. Om 12.00 uur bel je haar dat je graag met haar wil lunchen. Zeg tegen haar lieve dingen, wat zit je haar mooi. Geef een kus in haar nek. Leg bloemen op haar bed en als je al deze dingen zou doen, heb je geen enkel boek nodig. Alles zal voor je gedaan worden, waarnaar je verlangt.

O, mijn god zeiden ze, dat ligt niet zo in onze lijn. Wij zijn te snel. Dat klopt ook wel, Deze mannen kun je vergelijken met eenden (kwak) en ze zijn klaar. Heb daar teveel over gehoord. Masseren laat je niet door vrouwen doen. Mannen masseren mannen, vrouwen masseren vrouwen. Zelfs in hun huwelijk was dat voor die mannen geen optie. Nu kan ik natuurlijk niet oordelen over heel India en Nederland, maar ben vrouw genoeg van de Wereld om te kunnen vergelijken en mijn mening hierover te hebben. Wat daar in India moeilijk is, is om daar alleen maar een familie-vriend te zijn, omdat iedereen die vraagt waar je verblijft, gelijk denk dat je een bijzit bent. En ik kan je absoluut garanderen dat dit niet het geval was. Familie-vriend, laten we daar heel duidelijk over zijn.

Ben vroeg naar mijn kamer gegaan en de volgende ochtend heb ik Mijnheer Aslam in zijn kamer wakker gemaakt. We hebben samen een kop Indiase thee gedronken en waren beiden blij, dat de logeerpartij voorbij was. De cultuurverschillen zijn en waren te groot. En ik ben zo volwassen geworden de laatste jaren en zo bewust van mezelf......... in die zin heeft Babaji mij echt groot gemaakt.

Van mijn kant had ik al aangegeven in de avond daarvoor, dat ik geen geld meer zou uitgeven aan een reis naar Goa. Dat ik veel liever met mijn eigen familie op reis zou gaan, naar andere landen te gaan  die te mooi zijn om niet te bezoeken. Maar dat als iemand mijn ticket en onderkomen zou betalen er geen obstakels waren om naar Goa terug te keren. Want in dat geval had ik een doel om te gaan. De toekomst zal uitwijzen hoe dit zich verder zal ontwikkelen.??

En dan op weg naar het vliegveld om de reis naar Kerala te maken. Eerst landen in Mumbai en dan samen met Bhavandeep naar Trivandrum

lieve groeten uit goa, bagabeach

yogastudio Laksmi, Stichting voor Gezondheid, Kennisontwikkeling en Spiritualiteit
Kamala en haar ervaringen met een yogi
youtube kanaal yogastudio
uitleg spirituele namen
yogastudiolaksmi@hotmail.com