Gisteren heb ik geschreven hoe belangrijk de Ganges is voor de mensen die onder andere in Varanasi en omgeving wonen. Voor mij werd het een ervaring op vele fronten, die nu pas, maanden na onze terugkeer uit India een beetje op zijn plek beginnen te vallen.
Laat ik even het verloop van de dag beschrijven voordat wij op de Ghat aankwamen.
Delhi: vroeg opgestaan 6.00 uur
Delhi airport, wachten en boarden naar Varanasi
Varanasi: aankomst en ontmoeting met nieuwe gids rond een uur of vijf
Varanasi: door een druk verkeer naar een hotel buiten het centrum
Varanasi: de indrukken van mij en Bhavandeep. Moesten voor het eerst op één kamer slapen
Varanasi: snel omkleden voor ons bezoek aan de ceremonie bij de Ganges
Varanasi: druk druk druk, de taxi moest ons er ergens op straat eruit gooien en wij moesten verder lopen tussen massa mensen die ook op weg waren naar de ghat
Varanasi: wandeling naar de Ghat met als uitzicht de rug van de Gids
We werden opgehaald door Abhijeet onze gids om naar de Ghat te gaan en hij hoopte dat wij nog op tijd aankwamen. Wat ik hierboven al vertelde, India is geen Nederland en het is er altijd druk.Wil je elkaar niet kwijt raken dan moet je elkaar goed in de gaten houden, dus alle prikkels die je krijgt van zittende mensen, winkeltjes, verkopers, yogi's etc. moet je aan je voorbij laten gaan omdat je de rug van de gids in de gaten moet houden. De gids die veel langer en jonger is dan mij, loopt ook veel sneller dan ik kan doen. Dus al met al niet zo relaxed. Maar goed, dan zien we toch de ingang van de Ghats voor ons en zien alle mensen zich verzamelen om een goede plek te veroveren. De gids vroeg of wij boven wilde zitten en dat deden wij. Nu zou ik een andere keuze hebben gemaakt, maar daar later over. We hadden een goede plek, konden alles goed zien, de gids was aardig en het kon beginnen. Maar toen gebeurde er iets op energieniveau.
Ik moest echt naar de toilet........ een toilet maar waar?????? Abhijeet gezocht met mijn ogen en wenkte hem. Ik moet echt, echt, echt naar de toilet.....Hij wenkte een jongen en die nam mij mee.Wouw, wat ik toen beleefde, Een hek door, een steegje in, trapje omhoog, catacombe waar de pujaris hun plek hadden, weer een gangetje door, weer een hek, weer een trap en dan kom je echt bij in het centrum van de pujaris, je ziet de stoel staan van een guru en dan sta je bij een wc waar je moet staan.
Gedoe met broeken, omslagdoeken, geregel maar zo blij dat er toiletten bestaan. Je word weer mee terug genomen door de jongen en liepen weer door allerlei gangetjes en dan sta je weer bij je plaats waar je zat en dat met je pijnlijke knie, maar met een veel lichtere blaas en kon ik wachten op het begin van de ceremonie.
Vlak voor het einde van de ceremonie, wat ik nu denk ik als jammer ervaar, kwam Abijheet ons meenemen om terug te gaan naar de taxi. Geen tijd om te voelen, te kijken, te ervaren, gewoon zijn rug, snel lopend naar de taxi welke hij had gebeld en met de chauffeur had afgesproken op welke plaats hij moest staan.Nu begrijp ik best wel zijn verantwoording en hij weet vast wel wat een gekkenhuis het zal zijn als iedereen van de Ghat komt, maar in mijn beleving mis je ook een hoop kijkplezier en ervaringsmomenten.
We werden bij het hotel afgezet met de opdracht de volgende ochtend om 7.00 uur echt in de gang klaar te staan want anders waren we te laat voor de zonsopkomst bij de Ganges. Met een knie die niet meer wilde, liep ik strompelend en Bhavandeep medelijdend naar mij de trappen op naar onze kamer, waar wij neerplofte en bedachten dat we toch iets moesten eten. De enige optie was met mijn ontplofte knie de 5 trappen naar boven te nemen en dat hebben wij lachend en met plezier gedaan. Eindelijk zaten wij dan op een dakterras, voor het eerst in dagen, eigenlijk vanaf dag 1 toen wij uit Kerala kwamen, uit te rusten, adem te halen en te genieten van een ijskoffie. En tijdens dit rustmoment kwam er de hijgende restaurantbeheerder vertellen dat er een man met een cadeau beneden in de hal stond.
Voor nu genoeg, volgende keer vertel ik over deze man en de ceremonie. Tot gauw, Kamala
Yogastudio Laksmi, Stichting voor Gezondheid, Kennisontwikkeling en Spiritualiteit te Langeweg
Youtube
blog: Kamala en haar ervaringen met een yogi
yogastudiolaksmi@hotmail.com
